على علیه السلام در «نهج‏البلاغه» قسم یاد مى‏کند که: «وَاللَّهِ لأنْ أبِیْتَ على‏ حَسَکِ السَّعْدَانِ مُسَهَّداً وَاجَرَّ فی الأغْلالِ مُصَفَّداً أحَبُّ إلَیَّ مِنْ أنْ ألْقَى اللَّهَ وَرَسُولَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ ظالِماً لِبَعْضِ الْعِبَادِ، وَغاصِباً لِشَیْ‏ءٍ مِنَ الْحُطامِ، وَکَیْفَ أظْلِمُ أحَداً لِنَفْسٍ یُسْرِعُ الَى البِلى‏ قُفُولُها وَیَطولُ فی الثَّرى‏ حُلُولُها؛


‏‏اگر دست و پایم را در زنجیر کرده و در کوچه و بازار بکشانند و شب‏ها مرا روى نوک خارهاى جانگداز «سعدان» «1» قرار بدهند، برایم محبوب‏تر است از اینکه خدا و رسولش را روز قیامت در حالى ملاقات کنم که به بعضى از بندگان ستم کرده و چیزى از اموال آنها را غصب نموده باشم. چگونه به کسى ستم روا دارم، آن هم براى جسمى که تار و پودش به سرعت به سوى کهنگى پیش میرود و مدت‏هاى طولانى در میان خاکهامیماند



(1)سعدان یعنی خارهاى سفت و محکمى که در بیابان حجاز مى‏روید

  بسم الله الرحمن الرحیم

 

حضرت فاطمه سلام الله علیها:

فرزندانم (سادات) را دوست بدارید،

نیکان و صالحین را برای خدا و

با بدانشان نیز به خاطر من خوشرفتاری کنید،

احترام فرزندانم همانند احترام من است.

 

امام صادق علیه السلام درتفسیر 

حی علی خیر العمل بشتابید بسوی بهترین عمل فرمودند یعنی

بشتابید بسوی فرزندان فاطمه برای نیکی کردن به آنها

 

 

اللهم صل علی محمد وال محمد وعجل فرجهم

بسم الله رحمن رحیم

سید هاشم بحرانی در کتاب (تفسیر برهان ) از ابو بصیر نقل کرده است که گفت :

به امام صادق عرض کردم:ال محمد چه کسانی هستند ؟

حضرت فرمودند :

ذریه و فرزندان او می باشند

عرض کردم : اهل بیت او چه کسانی هستند ؟

فرمودند : ائمه طاهرین (ع) که جانشین بعد از او می باشند .

عرض کردم : عترت او چه کسانی هستند ؟

فرمودند : اصحاب کساء؛ یعنی علی ،فاطمه ،حسن و حسین (ع) که با او در کساء بودند.

عرض کردم :امت او چه کسانی هستند ؟

فرمودند
: مؤمنانی هستند که به انچه ان حضرت از از طرف خدا اورده اعتراف کرده و
تصدیق نموده اند و به دو گوهر گرانبهایی که رسول خدا (ص) سفرش نمودند -
یعنی قران و اهل بیت - تمسک جسته اند .

حضرت در ادامه فرمودند :

همان
اهل بیتی که که خدانوند تبارک و تعالی هر گونه پلیدی و الودگی را از ساحت
قدس انها بر طرف نموده و انها را از هر جهت پاک و پاکیزه قرار داده است و
ان دو جانشین رسول خدا بعد ایشان بر امتند .

بسمه
تعالی

خداوند
تبارک و تعالی نور حبیب خود محمد (ص) را از نوری افرید که ان را از  عظمت
وجلال خود شکافته و ان همان نور الهی است که در طور سینا برای موسی بن
عمران ظاهر شد و درخشید و او توان دیدنش را نداشت ، پس فریاد زد و بر زمین
بی هوش افتاد .

هنگامی
که خداوند تبارک و تعالی اراده فرمود محمد(ص) را بیافریند ان ان نور را دو
بخش کرد از بخش اول محمد(ص) و از بخش دوم علی بن ابی طالب(ع) را افرید ، و
از نفس خود در ان دمید و صورت انها را تصویر نمود و انها را امثال خود
قرار داد .

نکته
اصلی اینجاست که :

سپس
فاطمه را از نور محمد(ص) افرید همان طور که نور محمد(ص) را از نور خود
اقتباس کرد ، و از نور علی(ع) و فاطمه(ص) ، حسن(ع) و حسین(ع) را افرید .

اینها
از نور افریده شده اند و از نسلی به نسل دیگر و از صلب پدر به پدر دیگر و
از رحم مادری به مادر دیگر منتقل شده اند .

و نه
اینکه از اب گندیده و نطفه پست نجس باشند بلکه نوری هستند که از صلب های
پاک به رحم های پاکیزه منتقل شده اند ، بخاطر اینکه ایشان برگزیده
برگزیدگان و جوهر جواهرند.

پس
در وجود سادات نوری از نور محمد(ص) وعلی(ع) و نوری که از
خداوند منشا گرفته است وجود دارد و انان جدا از بقیه انسان ها هستند .